Wielkie zakłady Warrena Buffetta na Japonię: Dlaczego Oracle z Omaha zwrócił się na Wschód

W 1998 roku Warren Buffett odrzucił Japonię. Liczby się nie zgadzały. Mimo historycznie niskich kosztów pożyczek, odmówił inwestowania w japońskie firmy, które miały trudności z osiągnięciem zwrotów na kapitale własnym.

Teraz, w 2025 roku, ten sam inwestor zgromadził 23,5 miliarda dolarów w pięciu największych domach handlowych Japonii, stając się jednym z najbardziej wpływowych zagranicznych inwestorów na krajowym rynku korporacyjnym. Co się zmieniło?

Wielka zakład Warrenav Buffetta na Japonię: Od niechętnego sceptyka do strategicznego insajdera

Postawa Buffetta wobec Japonii sięga jej słynnej „Zagubionej Dekady” — okresu prawie zerowych stóp procentowych i stagnacji gospodarczej.

Zyski korporacyjne Japonii były słabe, inflacja nie istniała, a reformy strukturalne były opóźnione. Tanie pieniądze same w sobie nie były wystarczające, aby skusić Buffetta do tego, co uważał za „kiepskie interesy”.

Zgodnie ze swoją filozofią, preferował jakość nad przystępnością. „Margines bezpieczeństwa” — jego przewodnia zasada od Benjamina Grahama — oznaczał unikanie ryzyka, nawet gdy było tanie.

Ale japońskie giganty handlowe oferowały coś innego.

Rozpoczynając w 2019 roku i publicznie ujawnione w 2020 roku, zmiana kierunku Buffetta w Japonii została ujawniona, gdy Berkshire Hathaway ogłosiło znaczne inwestycje w Itochu, Marubeni, Mitsubishi, Mitsui i Sumitomo - pięć wielkich sōgō shōsha, czyli generalnych domów handlowych.

Te firmy obejmują wszystko, od logistyki i zasobów naturalnych po detalhandel, żywność i energię - struktura, która odzwierciedla wielosektorową obecność Berkshire.

Ruch Buffetta to nie tylko dywersyfikacja. To była strategiczna symetria. Te firmy generują silny przepływ gotówki, konserwatywną alokację kapitału i niezawodne dywidendy — kluczowe cechy, które korespondują z długoletnią etyką inwestycyjną Buffetta.

Przeczytaj również:

Elizabeth Warren ostrzega przed potencjalnym krachem gospodarczym! Czy USA są bliskie upadku?

Warren Buffet: Arbitarz walutowy i przewidywanie regulacji

Wykonanie Buffetta było tak samo przemyślane, jak jego wybór celów. Sfinansował transakcje, korzystając z zadłużenia denominowanego w jenach, wykorzystując ultra-niskie stopy procentowe w Japonii, aby efektywnie arbitrażować między tanim lokalnym pożyczaniem a akcjami o wysokich dywidendach.

W ten sposób zabezpieczył się przed zmiennością walutową i zmaksymalizował zwrot z kapitału, nie dokonując bezpośredniej konwersji USD na jeny.

Jeszcze bardziej zaskakujące było zielone światło ze strony regulatorów. Japonia zazwyczaj zniechęca zagranicznych inwestorów do przekraczania progów własnościowych wynoszących 10%.

Jednak w 2024 roku Buffett ujawnił, że otrzymał wyraźną zgodę na przekroczenie tych limitów - rzadką koncesję, sygnalizującą głębokie zaufanie między Berkshire a japońskim kierownictwem korporacyjnym.

Do końca roku jego inwestycje - początkowo nabyte za 13,8 miliarda dolarów - były warte 23,5 miliarda dolarów, przynosząc prawie 10 miliardów dolarów zysku kapitałowego, nie licząc stabilnych dochodów z dywidend.

Również przeczytaj:Jak Ustawa GENIUS Zmieni Regulacje Stablecoinów w USA?

Dlaczego Japonia? Dlaczego teraz?

Czasowanie Buffetta współczesności z szerszą transformacją w japońskim spojrzeniu na gospodarkę. Po dekadach deflacji i stagnacji płac, oczekiwania inflacyjne w Japonii w końcu zaczęły rosnąć.

Niedawne badanie Banku Japonii wykazało, że 86,7% gospodarstw domowych oczekuje wzrostu cen w nadchodzącym roku - jest to najsilniejszy sygnał od 2024 roku.

Wynagrodzenia rosną, ceny doganiają, a bank centralny zbliża się do końca swojej ultraakomodacyjnej polityki.

Chociaż Bank Japonii jeszcze nie podniósł stóp procentowych w znaczący sposób, fundamenty nowego cyklu gospodarczego się formują. Dla Buffetta stanowi to rzadki punkt zwrotny: stabilne firmy z międzynarodową ekspozycją, działające w krajowych warunkach monetarnych, które wciąż sprzyjają inwestorom.

Krótko mówiąc, wykorzystuje ostatnie resztki taniego pieniądza, jednocześnie przywiązując się do japońskich firm, które - w przeciwieństwie do przeszłości - są zdyscyplinowane, rentowne i globalnie konkurencyjne.

Również przeczytaj:Dane dotyczące sprzedaży domów w USA: Kluczowy wskaźnik siły nabywczej i perspektyw rynkowych

Obliczone ryzyko w obliczu turbulencji walutowych

Oczywiście, ryzyka nadal istnieją. Historia carry trade Japonii jest niestabilna. Gdy stopy procentowe w USA wzrosły w latach 2022-2023, jen wzrósł, co spowodowało ucieczkę kapitału i panikę na rynkach azjatyckich. Ten widmo wciąż wisi w powietrzu, zwłaszcza że inflacja zmusza teraz BOJ do działania.

Ale Buffett nie handluje walutami - inwestuje w firmy. Jego zyski pochodzą z siły przedsiębiorstwa, a nie spekulacji na rynku walutowym. To skoncentrowanie uchroniło go przed krótkoterminowymi wstrząsami.

Wniosek

Warren Buffett nie dał się nabrać na tanie pieniądze w Japonii dwie dekady temu, ponieważ fundamenty nie były odpowiednie. W 2025 roku są.

Jego zakład w wysokości 23,5 miliarda dolarów to nie tylko wyraz zaufania do japońskich firm handlowych - to sygnał, że wartość, kiedyś pogrzebana w deflacyjnej mgle Japonii, na nowo się ujawniła.

FAQ

1. Dlaczego Warren Buffett wcześniej unikał inwestowania w Japonii, a co zmieniło jego zdanie?

W późnych latach 90. Buffett odrzucił akcje japońskie z powodu słabych zysków korporacyjnych, chronicznej deflacji i braku reform strukturalnych. Jednak do 2025 roku jego stanowisko się zmieniło, ponieważ japońskie domy handlowe zaczęły wykazywać silne przepływy pieniężne, zdyscyplinowaną alokację kapitału i stabilne dywidendy — cechy jakości inwestycyjnej, którą Buffett priorytetowo traktuje. Ta ewolucja w fundamentach, a nie tylko w wycenach, była katalizatorem jego zmiany zdania.

2. W jakie firmy zainwestował Buffett i dlaczego są one znaczące?

Buffetta 23,5 miliardowy udział jest skoncentrowany w pięciu dużych sōgō shōsha Japonii: Itochu, Marubeni, Mitsubishi, Mitsui i Sumitomo. Te konglomeraty działają w różnych sektorach - od surowców i logistyki po energię i handel detaliczny - odzwierciedlając zróżnicowaną obecność Berkshire Hathaway. Ich globalny zasięg, finansowy konserwatyzm oraz zdolność do generowania gotówki są zgodne z długoletnią filozofią inwestycyjną Buffetta.

3. W jaki sposób Buffett sfinansował swoją obecność w Japonii i jakie strategiczne korzyści to przyniosło?

Buffett wykorzystał zadłużenie denominowane w jenach, aby sfinansować swoje pozycje, korzystając z długotrwałego reżimu niskich stóp procentowych w Japonii. Ten ruch pozwolił mu skorzystać z różnic w stopach procentowych, zminimalizować ekspozycję na przeliczenia walutowe oraz zwiększyć zyski dzięki arbitrażowi między tanim lokalnym zadłużeniem a wysokodividendowymi japońskimi akcjami—doskonały przykład efektywności kapitałowej.

4. Jakie pozwolenia regulacyjne uzyskał Buffett i dlaczego są one godne uwagi?

Japońskie prawo zazwyczaj ogranicza zagranicznych inwestorów do maksymalnie 10% udziałów w krajowych firmach bez specjalnej zgody. W 2024 roku Buffett uzyskał wyraźną zgodę na przekroczenie tego progu - rzadką i znaczącą koncesję regulacyjną, która sygnalizuje silne zaufanie między Berkshire Hathaway a japońskimi strukturami zarządzania korporacyjnego.

5. Dlaczego zakład Buffetta na Japonię jest postrzegany jako odpowiedni i potencjalnie transformujący?

Klimat gospodarczy Japonii przechodzi krytyczną zmianę, z rosnącymi oczekiwaniami inflacyjnymi, wzrostem wynagrodzeń i oddalaniem się Banku Japonii od nadmiernie luźnej polityki. Buffett ustawia się na krawędzi tej transformacji - inwestując w globalnie konkurencyjne firmy, zaledwie w momencie, gdy makroekonomiczne tło staje się korzystne. Jego ruch podkreśla szersze uznanie, że era niedowartościowania Japonii może dobiegać końca, co czyni to rzadkim zbiegiem wartości i czasu.